χωροφυλακίστικος

-η, -ο, Ν

(επιτιμητικά)

1. αυτός που αρμόζει σε χωροφύλακα, αυταρχικός και τραχύς, απότομος («χωροφυλακίστικος τρόπος συμπεριφοράς»)

2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα χωροφυλακίστικα

(με περιλπτ. σημ.) ο αυταρχικός και τραχύς τρόπος συμπεριφοράς ενός χωροφύλακα.

επίρρ...

χωροφυλακίστικα Ν

με τρόπο που αρμόζει σε χωροφύλακα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χωροφυλακή + κατάλ. -ίστικος (πρβλ. δασκαλ-ίστικος)].